Owczarek staroangielski to prawdziwy łamacz serc, ujmujący pogodną naturą i miłym wyglądem. Przyjazny dzieciom „miś” o miękkim futrze i łagodnym usposobieniu, wymaga dużo ruchu, intensywnej pielęgnacji i potrafi być uparty. Sprawdź, co powinieneś wiedzieć o tej rasie: jaki ma charakter, gdzie tkwią wyzwania w wychowaniu i dla kogo bobtaile nadają się najbardziej.

Bobtail w skrócie

1. FCI:
grupa I, sekcja 1, nr wzorca 16
2. Pochodzenie:
Wielka Brytania
3. Waga:
30 – 40 kg
4. Wysokość:
Psy: od 61 cm, suki: od 56 cm
5. Charakter:
wesoły, pogodny, inteligentny, uczuciowy, łagodny, wierny, uparty
6. Potrzeby:
bywa uparty, dlatego potrzebuje konsekwentnego wychowania; musi mieć dużo ruchu; szata wymaga bardzo pracochłonnej i kosztownej pielęgnacji
7. Długość życia:
12 - 13 lat


Pochodzenie i historia owczarka staroangielskiego

Bobtail pochodzi z Wielkiej Brytanii, gdzie rasa ta znana jest jako Old English Sheepdog. To jedna z najstarszych brytyjskich ras psów, pierwotnie używana do strzeżenia bydła. Powstała na skutek skrzyżowania owczarków angielskich i europejskich z owczarkami węgierskimi i rosyjskimi. Za samodzielną rasę bobtail został oficjalnie uznany w Anglii w 1888 roku. Od 1963 wszedł również do oficjalnego katalogu ras FCI i należy do grupy 1 „Owczarki i inne psy pasterskie” w sekcji 1 „Owczarki”. W początkach rasy owczarek staroangielski ceniony był głównie za swoja gęstą sierść, która sprawiała, że pies był w stanie znieść nawet bardzo trudne warunki pogodowe. Jego imponująca szata sprawiła, że na początku XX wieku rasą zainteresowali się hodowcy i tak z pastwisk bobtail trafił na wystawy.

Owczarek staroangielski - charakter
Owczarek staroangielski kocha ruch i zabawy z właścicielem.

Wygląd owczarka staroangielskiego

Charakterystyczną cechą bobtaila jest długa, bujna sierść z grubym podszerstkiem. Nadaje mu to imponujący i majestatyczny wygląd, który czasem odwraca uwagę od niesamowitej radości z ruchu i sportowego charakteru tej rasy. Pod masą futra znajduje się bowiem muskularne ciało, które potrzebuje fizycznych wyzwań. Włos okrywowy jest gruby i dość szorstki, ale podszerstek przyjemnie miękki, gęsty i wodoodporny. Według wzorca rasy sierść na głowie, szyi i przednich łapach powinna być biała, natomiast reszta ciała pokryta włosem w najróżniejszych odcieniach niebieskiego, siwego lub szarego.

Głowa ma formę kwadratową z szeroko rozstawionymi, ciemnymi oczami, rzadziej niebieskimi lub o dwóch różnych kolorach: jednym brązowym, a drugim niebieskim. Owczarki staroangielskie mają małe, przylegające do boków głowy uszy. Tułów jest krótki i zwarty z charakterystyczną wznoszącą się linią grzbietu: okolica lędźwi jest znacznie wyższa niż w kłębie. Bobtail ma mocne, szeroko rozstawione lędźwia i głęboką, wypukłą klatkę piersiową. Ogon, w przeszłości często kopiowany, u części szczeniąt był od urodzenia bardzo krótki – to właśnie tej cesze rasa zawdzięcza swoją nazwę – po angielsku „bobtail” to „kikut ogona”.
Ciekawostka Bardzo krótki, jakby niedorozwinięty ogon to rozpowszechniona cecha tej rasy, której ten puszysty owczarek zawdzięcza swoją popularność w XVIII wieku. W tym bowiem czasie podatek od psa w Anglii był naliczany na podstawie długości psiego ogona.


Charakter i usposobienie bobtaili

Bobtaile to inteligentne, przyjazne i żywiołowe psy, świetnie pasujące do życia w rodzinie. Są czułe i bardzo opiekuńcze, zwłaszcza w stosunku do dzieci, z którymi zawsze znajdują wspólny język. Z racji puszystego futra i „misiowatego” wyglądu uważane są za łagodne i zrównoważone i zwykle rzeczywiście nie przejawiają agresji. Niemniej jednak owczarek staroangielski – jak na psa pasterskiego przystało – jest bardzo czujny i ma silny instynkt opiekuńczy, dlatego ostrzega przed wszystkim, co wydaje mu się podejrzane. W krytycznych sytuacjach nie traci wrodzonej pewności siebie, lecz pozostaje opanowany i przyjazny, co czyni go idealnym psem rodzinnym. Jeśli zadbasz o jego dobrą socjalizację, bobtail świetnie dogada się ze swoimi pobratymcami, ale i z innymi zwierzętami, jakie z Tobą mieszkają.

Dobra rada Swój przyjazny ludziom charakter typowy przedstawiciel tej rasy czasem okazuje zbyt wylewnie, entuzjastycznie witając i obskakując przybyszy. Powinieneś ukrócić takie zachowanie jak najszybciej, bo nawet najsłodszy szczeniak dorośnie i ze słodkiego misia zrobi się niedźwiedź.


Bobtail nie do mieszkania

Mieszkanie w mieście nie będzie dla bobtaila optymalnym otoczeniem. Psy tej rasy uwielbiają ruch i pokonywanie dużych przestrzeni, dlatego idealnym dla nich rozwiązaniem będzie dom z ogrodem oraz długie spacery na łonie natury. Choć owczarek staroangielski wygląda na przytulnego kanapowca, w rzeczywistości jest wyczynowcem, kochającym wysiłek i sportowe wyzwania.

 

Wychowanie i szkolenie

Bobtaile mogą być uparte i obstawać przy forsowaniu swoich „przekonań”, a ich silna osobowość wymaga konsekwencji i cierpliwości. Ale nie możesz przesadzić z surowością, bo pod pancerzem hardości i grubej warstwy futra kryje się wrażliwiec, który nie poradzi sobie ze zbyt ostrą dyscypliną, zamykając się w sobie i unikając wykonywania rozkazów. Łagodne polecenia i spokojne gesty zwykle skutkują najlepiej, ale bobtaile to mimo wszystko niełatwe do wychowania psy i nie nadają się dla poczatkujących.


Bobtaile to zaangażowani pasterze

Typowe dla psów pasterskich cechy charakteru są u bobtaila wciąż głęboko zakorzenione. Jego instynkt pasterski jest nadal silnie wyostrzony i do głosu nierzadko dochodzi jego niezależny charakter, dlatego niedoświadczeni psiarze powinni od początku poszukać profesjonalnego trenera, aby zawczasu nauczyć się taktyk łagodnego radzenia sobie z uparciuchem. Wszak z przemiłego, niezdarnego szczeniaka bardzo szybko zrobi się duży i silny pies. Dobra socjalizacja i konsekwentne wychowanie, bazujące na zrozumieniu rasy i wzajemnym zaufaniu, są w przypadku owczarka staroangielskiego bardzo ważne.

Bobtail w ruchu
Bobtaile to żywiołowe i wysportowane zwierzęta, które potrzebują dużej dawki aktywności fizycznej i wyzwań umysłowych.

Czym zająć bobtaila?

Jeśli decydujesz się na życie z owczarkiem staroangielskim, powinieneś kochać ruch na świeżym powietrzu i chętnie czynnie spędzać czas, bo psy tej rasy tylko optycznie sprawiają wrażenie rozleniwionych, majestatycznych i eleganckich. W rzeczywistości to żywiołowe i żądne przygód zwierzęta, które oprócz dużej dawki aktywności fizycznej, potrzebują również wyzwań umysłowych.

Taki rodzaj aktywności uszczęśliwi bobtaila:

  • długie spacery, szybkie marsze i wędrówki w terenie
  • sport, np. agility czy dogdancing
  • bieganie i jazda rowerem
  • zadania pasterskie
  • zabawy na inteligencję
  • szukanie ukrytych przedmiotów lub przysmaków

Jak karmić owczarki staroangielskie?

Przedstawiciele tej rasy nie mają szczególnych wymagań co do swoich posiłków. Wybierz po prostu wysokiej jakości karmę, stosowną do wieku, stanu zdrowia i stopnia aktywności Twojego psa. Pamiętaj o tym, że puszysta sierść bobtaila uniemożliwia szybkie stwierdzenie nadwagi lub niedoborów ciężaru ciała, dlatego powinieneś regularnie kontrolować sylwetkę swojego psa. Dotykając jego klatki piersiowej żebra powinny być pod palcami wyraźnie wyczuwalne.

Żywienie młodego bobtaila

Ponieważ owczarki staroangielskie osiągają duży wzrost i mogą mieć problemy ze stawami, powinieneś zadbać o to, żeby Twój szczeniak nie rósł zbyt szybko. Dochodzi do tego, gdy pożywienie dostarcza maluchowi nadmierną ilość energii. Szczenię nie przybiera wtedy na wadze, jak byłoby to u osobników dorosłych, lecz po prostu szybciej rośnie. Takie psy są zwykle zbyt wysokie jak na swój wiek i bardzo szczupłe. Aby przytyły, właściciele często podają im więcej karmy, ale to duży błąd, który w konsekwencji prowadzi do jeszcze szybszego wzrostu. Kości, jeszcze nie do końca zmineralizowane, nie wytrzymują tempa i podlegają deformacji.

Wybierz najlepszą karmę, która zadba o zdrowy rozwój Twojego pupila:



Intensywna pielęgnacja sierści

Imponująca szata owczarków staroangielskich – najbardziej charakterystyczna cecha ich wyglądu – ma swoją cenę, bo wymaga bardzo intensywnej pielęgnacji. Dlatego decydując się na tę rasę, powinieneś zaopatrzyć się w grzebienie, szczotki i inne przyrządy do groomingu i już od wieku szczenięcego przyzwyczajać do nich zwierzaka. Oswojony z czesaniem, strzyżeniem i podcinaniem sierści pies nie będzie reagował stresem na zabiegi pielęgnacyjne, co i Tobie ułatwi zadanie. Przydatne będą także gumki do włosów i spinki, bo bobtaile często mają problemy ze spadającymi na oczy włosami. Spięta do góry grzywka ułatwi im również komunikację z innymi psami.

Jak dbać o szatę?

Długa i gęsta sierść bobtaila jest przepiękna, ale wymaga bardzo intensywnej pielęgnacji, dlatego musisz jej poświęcić dużo czasu. Przynamniej dwa do trzech razy w tygodniu musisz swojego owczarka wyczesać, aby usunąć wypadające włosy i obumarłe łuski skory. Jeśli tego zaniedbasz, sierść będzie się filcować i stanie się matowa. Pamiętaj również, aby po każdym spacerze sprawdzać, czy Twój bobtail nie przyniósł z wypadu kleszczy. Ci mali krwiopijcy najpierw długo szukają optymalnego miejsca, w które się wbiją, zaraz po spacerze masz zatem najlepsze szanse odkryć niepożądanych gości, pełzających po futrze. Kiedy już dotrą do wybranego skrawka skóry, trudno je będzie znaleźć pod warstwami puchatej sierści.

Warto wiedzieć W upalne letnie dni bobtailom, ubranym w grube futrzane płaszcze, może być bardzo gorąco. Dlatego wielu właścicieli latem strzyże lub goli swoje psy. Pamiętaj, żeby nie skracać włosa za bardzo, bo słonce może spalić wrażliwą skórę. Zadbaj także o to, żeby przy wysokich temperaturach Twój owczarek nie uprawiał wyczerpujących sportów i mógł się zawsze schronić do cienia. Nie zapomnij też o stałym dostępie do świeżej wody.


Choroby owczarków staroangielskich

Choć bobtaile to rasa bardzo odporna na choroby, zdarzają się jednak wśród jej przedstawicieli także dolegliwości uwarunkowane genetycznie.

Najczęściej występujące wśród owczarków staroangielskich choroby to:

  • dysplazja stawu biodrowego lub łokciowego
  • głuchota: z powodu białej pigmentacji sierści
  • mutacja genu MDR1, prowadząca do nadwrażliwości na leki i zwiększająca ryzyko niepożądanych skutków, np. pod narkozą
  • pierwotna dyskineza rzęsek (Primary Cillary Dyskinesia; PCD): choroba płuc, objawiająca się problemami z oddychaniem, często śmiertelna



Bobtail: cena

Ile kosztuje owczarek staroangielski? To pytanie zadaje sobie wiele osób, zachwyconych tą rasą. Otóż bobtail z rodowodem, pochodzący z zarejestrowanej hodowli kosztuje od 3.000 zł do 4500 zł. Taka cena obowiązywała przynajmniej jeszcze przed ogłoszeniem pandemii. Teraz koszty zakupu owczarka staroangielskiego mogą być wyższe. Cena zależy głównie od predyspozycji wystawowych, genów i prestiżu hodowli. Pamiętaj, aby nie kupować szczeniąt z nieznanego źródła w Internecie czy na targowisku, lecz wyłącznie od solidnego hodowcy, najlepiej zrzeszonego w Związku Kynologicznym w Polsce. To największa w naszym kraju i jedyna organizacja, działająca pod banderą międzynarodowej organizacji FCI (Fédération Cynologique Internationale). Zbyt niska cena bobtaila świadczy zwykle o pseudo-hodowli.


Podsumowanie

Owczarek staroangielski jest wiernym towarzyszem dla aktywnych rodzin, chętnie spędzających wolny czas na łonie natury. Jeśli szukasz wysportowanego, kochającego zabawę i przyjaznego dzieciom psa, bobtail to dobry wybór. Wystarczy zadbać o jego dobrą socjalizację i zainwestować czas w łagodne, ale konsekwentne wychowanie, aby zdobyć w nim oddanego i zawsze pogodnego członka rodziny.