Otyłość u kota - czy Twój kot ma nadwagę?

Istotne jest to, aby w porę rozpoznać pojawiającą się nadwagę i poczynić odpowiednie działania, mające na celu odchudzenie kota.
Zamiast walczyć ze skutkami otyłości najlepiej było by w ogóle do niej nie dopuścić i utrzymywać pupila w dobrej kondycji od początku – do tego jednak jest potrzebna wiedza, którą można pozyskać między innymi z tego artykułu. Dlatego zapraszamy do zapoznania się z przedstawionym poniżej materiałem.

Otyłość u kotów domowych – gdzie ma swój początek?

Jednym z często spotykanych problemów kotów domowych jest nadwaga. Prowadzony przez naszych pupili często monotonny tryb życia, znacznie odbiega od tego, jaki by prowadziły w naturalnym środowisku. Nasze domowe koty najczęściej są przekarmiane i mają dostarczaną za małą dawkę ruchu.

Z powodu otyłości cierpią przeważnie koty starsze, czyli te, które ukończyły 7 rok życia (co związane jest ze spowalniającym metabolizmem). Główną przyczyną nadwagi u kotów jest brak ruchu, powiązany z nieodpowiednią dietą, często zbyt obfitą i nieodpowiednio dobraną do kondycji kota. Do innych przyczyn otyłości u kotów zalicza się choroby takie jak: niedoczynność tarczycy, choroby trzustki, cukrzyce, a także przyjmowanie niektórych leków (sterydowych, hormonalnych itp.). Zdarza się, że otyłość jest uwarunkowana genetycznie.

Faktem jest, że wielu opiekunów często przekarmia swoje koty. Nierzadko podawana przez nich karma jest niewłaściwa, niskiej jakości i podawana w zbyt dużej ilości. Zdarza się także, że gdy kot głośniej miauczy, właściciel często by go uspokoić, podaje mu smakołyk. Koty bardzo szybko łączą takie zależności i mogą je wykorzystywać, by zdobyć dodatkowy przysmak.

Przyczynę przejadania stanowi stały dostęp do miski z jedzeniem jak również kaloryczne resztki ze stołu. Co należy zatem robić, by nie doprowadzić do nadwagi i otyłości u naszego kota? Z pewnością należy zapewnić mu odpowiednią porcję ruchu. Aktywne zabawy są doskonałym sposobem na zrzucenie zbędnych kilogramów.

Dobrym rozwiązaniem, ale wymagającym rozwagi i zastanowienia, jest adopcja drugiego kota. Dwa koty zazwyczaj lepiej się wychowują - poprzez wspólną zabawę zapewniają sobie nawzajem odpowiednią dawkę ruchu. Istotne jest także okazywanie kotu zainteresowania np. poprzez głaskanie, czułe gesty pokazujemy zwierzakowi, że jest dla nas ważny.

W przypadku pokarmu, należy przede wszystkim pamiętać o wydzielaniu dobowych porcji, tak by nie doprowadzać do nadmiernego przejadania. Dobra karma powinna być odpowiednio zbilansowana i właściwie dobrana do potrzeb naszego kota. Zapewni to kotu zdrową sylwetkę i wygląd oraz dobre samopoczucie. Należy pamiętać, aby z diety naszego kota wyeliminować resztki z naszego stołu, które są dla niego bardzo kaloryczne i ubogie w wartościowe dla niego składniki odżywcze.

Jak rozpoznajemy otyłość u kota?

By sprawdzić czy kot jest otyły nie wystarczy go tylko zważyć. Koty często różnią się budową i wysokością, masą mięśniową oraz budową szkieletu. Dlatego też duży, wysoki i szczupły kot może często ważyć więcej, niż niski kot z nadwagą. Najprostszym i nałatwiejszym sposobem weryfikacji nadmiaru tkanki tłuszczowej u kota jest kontrola wyglądu i budowy jego ciała podczas np. głaskania lub kąpieli.

Poprzez taką bezpośrednią kontrolę możemy stwierdzić, czy:

• zarys kości pod skórą jest widoczny;
• brzuch jest podwinięty, podciągnięty;
• widoczna jest granica między szerszą klatką, a węższą jamą brzuszną (patrząc na kota z góry i z boku);
• wyczuwalne są żebra, kręgi i talerze kości biodrowych;
• uchwytny jest tłuszcz brzuszny.

Jakie są przyczyny otyłości u kota?

• nieodpowiednia dieta – w przypadku, gdy w diecie kota znajduje się zbyt wiele węglowodanów, kot nie wykorzystuje ich nadwyżki jako źródła energii, a przekształca je w tłuszcz. Taka sytuacja ma często miejsce w przypadku żywienia kotów karmami złej jakości. Dodatkowo sposób dostarczania kotu pożywienia ma wpływ na jego wagę  – jeżeli kot ma nieograniczony dostęp do karmy zaczyna jeść coraz więcej i tyć;
• rasa – np. kot krótkowłosy w typie europejskim jest bardziej niż inne rasy narażony na tycie;
• wiek – z powodu spadku aktywności, koty dorosłe pomiędzy 5-10 rokiem życia są bardziej narażone na tycie;
• płeć – kocury są częściej otyłe niż kotki;
• środowisko życia – koty niewychodzące, mające zdecydowanie za mało ruchu, mają większe skłonności do tycia;
• charakter kota – koty nerwowe, przywiązane do właściciela, spędzające wiele czasu w samotności często odnajdują przyjemność w jedzeniu;
• choroby – głównie te ograniczające ruchliwość kota;
• leki - np. kortykosterydy lub leki antykoncepcyjne, mogą zwiększać skłonność do tycia.
• zabieg kastracji/sterylizacji oraz niewłaściwa dieta i brak ruchu po wykonanym zabiegu

Jak powinno przebiegać odchudzanie kota?

Jeśli nasz kot cierpi z powodu nadwagi lub otyłości, powinniśmy w porozumieniu z lekarzem weterynarii ustalić odpowiedni program odchudzania. Bowiem nadwaga, może w przyszłości przyczynić się do pojawienia się wielu poważnych dolegliwości.

W trakcie przeprowadzanego odchudzania kotów z nadwagą, czy otyłych w żadnym wypadku nie można ich głodzić, Powoduje to spalanie własnego tłuszczu bez udziału węglowodanów, co może przyczynić się do pojawienia w organizmie szkodliwych substancji, mogących doprowadzić do śpiączki ketonowej, a nawet śmierci.

W sytuacji, kiedy nasz pupil jest otyły, z pewnością pomocna będzie odpowiednia karma odchudzająca dla kota, która jest dostępna u weterynarza oraz w dobrych sklepach zoologicznych. Tego typu karmy są odpowiednio zbilansowane, zawierają mniejszą ilość tłuszczu i kalorii. Dodatkowo w swoim składzie zawierają substancje, które mogą przyspieszyć spalanie tłuszczu. Odchudzanie zwierzęcia nie powinno przebiegać zbyt szybko, gdyż może to przyczynić się do pojawienia problemów zdrowotnych, a także do szybkiego tycia po zakończeniu kuracji odchudzającej. Proces redukcji wagi zwierzęcia powinien przebiegać powoli i powinien być odpowiednio rozłożony w czasie, a na jego efekty należy cierpliwie poczekać.

Ocenę nadwagi u kota można weryfikować za pomocą 5 stopniowej skali

1/5 kot bardzo szczupły – widoczny jest zarys żeber, talerzy biodrowych, kręgów piersiowych i lędźwiowych, brzuch jest bardzo podkasany (wciągnięty), kości wystają ponad powierzchnię mięśni. Patrząc na kota z góry, odcinek klatki piersiowej i jamy brzusznej jest tej samej szerokości.

2/5 kot szczupły – zarys kości jest widoczny, ale nie wystają one ponad powierzchnię mięśni, brzuch jest mniej wciągnięty. Sylwetka oglądana z góry jest zbliżona do tej jak w przypadku punktacji 1/5.

3/5 TO OPTYMALNA MASA CIAŁA – kości są niewidoczne, za to wyczuwalne są żebra i można je łatwo policzyć, brzuch jest optymalnie podkasany. Oglądana z góry sylwetka - szerokość odcinka klatki piersiowej jest równa szerokości odcinka jamy brzusznej.

4/5 nadwaga – obserwując kota z boku – widzimy dolny zarys brzucha, który jest na tym samym poziomie lub niższym co dolny zarys klatki piersiowej. Żebra są trudno wyczuwalne i nie ma możliwości ich policzenia. Patrząc od góry – odcinek brzucha jest szerszy, a niżeli klatki piersiowej.

5/5 otyłość – żebra nie są wyczuwalne. Patrząc z góry – brzuch kota jest szerszy, niż jego klatka piersiowa, patrząc z boku widzimy głębszy zarys brzucha, (wygląda to tak, jakby kot miał krótsze kończyny). Taki wygląd jest spowodowany dużą ilością tłuszczu brzusznego.

Nadwaga u kota występuje wtedy, gdy masa ciała jest większa o 15-20% w stosunku do wagi idealnej. Natomiast z otyłością u kota mamy do czynienia wtedy, gdy waga ciała jest większa o 30-40% w stosunku do wagi optymalnej.
Podobnie jak u ludzi, otyłość u kota powstaje, gdy ilość pobieranej energii przewyższa ilość energii wydatkowanej. Jej nadmiar jest gromadzony w postaci tłuszczu.

Zagrożenia spowodowane otyłością u kota:

• przeciążenie stawów oraz związane z tym dalsze zmiany zwyrodnieniowo-zapalne;
• cukrzyca - ponad 90% otyłych kotów cierpi na cukrzycę. Przyczyną zaburzeń regulacji glukozy we krwi jest nagromadzony w organizmie tłuszcz;
• choroby układu moczowego – koty otyłe, mniej się ruszają, rzadziej korzystają z kuwety, przez co zalegający mocz w pęcherzu może wywołać problemy zdrowotne;
• problemy skórne – głównie spowodowane utrudnieniami, jakie kot ma przy pielęgnacji swojego futra;
• choroby układu krążenia i oddechowego – powiązane z nadciśnieniem, wynikającym z otyłości;
• choroby jelita grubego – skłonności do zatwardzeń, będących konsekwencją mniejszej aktywności ruchowej;
• nerwowość i zwiększona podatność na stres – otyły kot, ma mniejsze możliwości ruchowe, prze co trudniej jest mu reagować na czynnik stresowy, np.  problemy z ukryciem się.

 

Jak odchudzić kota?

Pierwszym etapem procesu odchudzania naszego kota powinna być konsultacja z lekarzem weterynarii. Specjalista pomoże nam sporządzić odpowiedni harmonogram żywienia, doradzi jaka karma odchudzająca dla kota jest najlepsza oraz podpowie jakie działania wspomogą dietę naszego pupila.
Kot z widoczną nadwagą, bądź kot otyły powinien być poddany badaniu klinicznemu. Ponadto należy przeprowadzić odpowiednie badania dodatkowe takie, jak badanie krwi i moczu. Celem badań jest miarodajna ocena aktualnego stanu zdrowia naszego kota.

Celem odchudzania jest przede wszystkim zachowanie stałej masy mięśniowej przy zminimalizowaniu rezerw tłuszczu w organizmie. Na skuteczne odchudzanie składa się kilka elementów i są to:
Odpowiednia dieta – zastosowanie odpowiedniego sposobu żywienia, umożliwi utratę zbędnych kilogramów, a jednocześnie nie pozwoli kotu odczuwać głodu.

Dieta oraz odpowiednia karma odchudzająca dla kota powinna zostać skonsultowana z weterynarzem i indywidualnie dostosowana do potrzeb naszego kota.

Dieta odchudzająca związana jest z zastosowaniem odpowiedniej karmy typu light. Karma odchudzająca dla kota ma obniżoną wartość kaloryczną przy zachowaniu wszystkich potrzebnych do życia składników pokarmowych.

Odchudzając zwierze nie należy tego robić gwałtownie. Kategorycznie zakazane jest stosowanie głodówek! Kalorie w diecie należy ograniczyć stopniowo. Optymalny spadek wagi wynosi ok. 0,4 kg tygodniowo.

Dodatkowo wraz z rozpoczęciem odchudzania, należy poinformować wszystkich domowników oraz osoby mające kontakt z kotem, o wprowadzonej diecie i zakazie jakiegokolwiek dokarmiania. My także powinniśmy wykazać się rozsądkiem i nie ulegać próbom wymuszenia pokarmu przez kota. Bycie konsekwentnym zaowocuje – kot po pewnym czasie zaakceptuje zmiany. Podając nową karmę, należy pamiętać o jej stopniowym wprowadzaniu. Nową karmę mieszamy ze starą, z czasem zwiększając proporcje nowego produktu.

W przypadku, gdy posiadamy więcej niż jedno zwierzę lub gdy nasz kot jest kotem wychodzącym, mamy utrudnione zadanie i musimy zwiększyć kontrolę. Pilnowanie by kotek nie podjadał w domu z innych misek jest łatwiejsze, niż weryfikacja jego zachowań w trakcie przebywania na zewnątrz. Dobrym rozwiązaniem może być wyprowadzanie kota na smyczy, bądź pod naszą kontrolą. Można także spróbować wypuszczać na zewnątrz najedzone zwierzę, zaraz po posiłku.

Aktywność fizyczna – to kolejny element, który odgrywa ważną rolę w utracie wagi naszego pupila, przy jednoczesnym utrzymaniu masy mięśniowej na właściwym poziomie. Otyłość rzadko występuje u kotów wychodzących, które na zewnątrz mogą się swobodnie poruszać, biegać, skakać czy polować. W przypadku, gdy kot nie ma możliwości swobodnego wychodzenia na zewnątrz, należy zapewnić mu dodatkowy ruch szczególnie podczas terapii odchudzającej. Kota możemy wyprowadzać na smyczy, oczywiście pod warunkiem, że to lubi i akceptuje szelki oraz smycz. Zalecana jest także aktywna zabawa z naszym pupilem.

Aktywność ruchowa w domu powinna zaspokoić instynkt łowiecki kotka. Warto przeprowadzać kilka sesji dziennie, trwających po 4-5 minut. Po pewnym czasie okres zabawy można wydłużyć. Dobrym pomysłem są także specjalne zabawki, pobudzające kota do poszukiwania pożywienia. Zabawa zmuszająca do ruchu to polowanie na myszki, piłeczki, piórka, kocie wędki itd. Celem zabawy jest schwytanie przez kota określonego przedmiotu, stąd tez należy pamiętać o tym, by nasz pupil miał taką możliwość. Godne polecenia są również różnego rodzaju rozbudowane drapaki oraz tunele.

Kastracja - bezpośrednia przyczyna otyłości u kotów

Kastracja i sterylizacja to moment zwiększonego ryzyka w rozwoju nadwagi u naszego kota. Dieta po tych zabiegach powinna być odpowiednio zbilansowana i dopasowana do zmienionej fizjologii organizmu naszego pupila. Jeśli nie podejmiemy właściwych działań od razu, po kilku miesiącach możemy zauważyć zwiększoną ilość masy ciała naszego mruczka. Dlatego zaleca się regularnie ważyć wykastrowanego kota, tzn. co ok. 3 tygodnie przez okres 6 miesięcy po zabiegu. Pozwoli to nam zorientować, się czy zastosowana przez nas dieta jest dla kota odpowiednia. Masa ciała u kota dorosłego powinna znajdować się na stałym poziomie. W przypadku, gdy waga naszego kota w ciągu miesiąca zwiększyła się o 5% lub w ciągu 6 miesięcy o 10%, należy udać się do lekarza weterynarii, w celu skonsultowania stosownej diety kota.

Profilaktyka, czyli jak zapobiec otyłości u kota

Według badań ponad 40% kotów domowych cierpi na nadwagę, z tego 5% to koty otyłe. W znacznej mierze stan takiej sytuacji spowodowany jest podejściem właściciela do pupila. Kot, to coraz bardziej popularne zwierzę domowe. Opiekunowie decydują się na posiadanie kota, ponieważ jest on dobrze przystosowany do tego, by zostawać samemu w domu. W tym czasie koty głównie śpią i jedzą. W naturalnym środowisku kot nie spędza czasu w ten sposób, ale sporo się rusza, bawi, łowi itp. Konsekwencją takiego podejścia do naszych pupili jest właśnie ich otyłość. Należy pamiętać, że kot otyły, mało aktywny i znudzony to kot nieszczęśliwy.

Stąd też warto zadbać o profilaktykę oraz pozbyć się zbędnych kilogramów już na poziomie nadwagi i nie dopuścić do otyłości i złego stanu zdrowia, a także samopoczucia naszego pupila.

Podając kotu karmę suchą, warto umożliwić mu swobodny dostęp do określonej dobowej porcji, tak by mógł zjeść, gdy poczuje głód. Często w przypadku, gdy karmimy kota wyłącznie o określonych, stałych porach, kot najada się na zapas, co nie jest korzystne dla jego metabolizmu. Zbyt dużo ilość jedzenia zjedzonego na raz sprawia, że kot nie spala go na bieżąco, a nadmiar zawsze odłoży się w postaci tłuszczu.

W przypadku mokrej karmy, najlepszym rozwiązaniem jest podawanie pożywienia w małych porcjach, jak najczęściej w ciągu dnia, co w przypadku osób pracujących jest niestety trudniejsze do zrealizowania.

O wprowadzaniu nowej diety i zakazie dokarmiania kotka należy powiadomić wszystkich członków rodziny i osoby, mające częsty kontakt z naszym pupilem. Często zdarza się, że koty nadmiernie upominają się o jedzenie, w takim przypadku należy być konsekwentnym i zamiast smakołyku zaoferować pupilowi np. zabawę.

Otyłość u kota to poważny problem, niestety często bagatelizowany przez właścicieli, który może przyczynić się do wielu poważnych schorzeń takich, jak: cukrzyca, choroby serca, otłuszczenie ważnych narządów czy zaburzenia krążenia, co w konsekwencji negatywnie wpływa na długość życia naszego pupila.

Nie jest prawdą, że koty tyją z powodu kastracji! Głównym czynnikiem wpływającym niekorzystnie na ich wagę jest źle zbilansowana i niewłaściwe dobrana dieta, połączona z niedoborem ruchu. Nasi pupile bardzo sprawnie potrafią na nas wymusić dodatkową porcję jedzenia, czy smakołyk. Jednakże to na nas spoczywa odpowiedzialność za ich zdrowie i samopoczucie. W swoich założeniach musimy być konsekwentni! Odchudzanie kota, tak samo jak w przypadku ludzi, stanowi spore wyzwanie.