Angora turecka jest jedną z najstarszych ras kotów długowłosych i ogólnie jedną z ras najstarszych na świecie. Ten szlachetny kot o łagodnym charakterze był przez wieki symbolem statusu na europejskich dworach. Nasz poradnik pomoże Ci znaleźć odpowiedź na wszystkie pytania dotyczące tej rasy.



Charakterystyka rasy

  • Budowa ciała: średnia i raczej smukła sylwetka, delikatna i zgrabna
  • Waga ciała: kotka 3,5 – 5 kg, kot 4 – 6 kg
  • Futro: lśniąco jedwabiste, pierwotnie czysto białe, dziś także czarne, srebrne, czerwone, kremowe, niebieskie lub szylkretowe; ponadto, zwierzęta mogą być również ubarwione w pręgi lub nosić znamiona tabby
  • Średnia długość życia: do 18 lat
  • Charakter: ciekawski, inteligentny, otwarty, bardzo zabawny i nastawiony na ludzi, przyjazny dzieciom, bardzo aktywny, ufny
  • Wychowywanie i chów: wystarczająca przestrzeń do zabawy, z wyjściem na zewnątrz lub wybiegiem
  • Choroby: dziedziczna ataksja, zaburzenie ruchowe u kociąt


Jak wygląda angora turecka?


Angora turecka jest średniej wielkości rasą kotów o smukłych nogach i zgrabnej, delikatnej sylwetce. Jej ruchy emanują gracją, są zwykle giętkie, płynne i pewne siebie. Koty tej rasy są muskularne, ale mają drobną budowę bez wyraźnej klatki piersiowej i małe, delikatne łapy. Głowa jest trójkątna, natomiast oczy mają kształt migdałów. Kot ten posiada duże otwarte uszy zakończone frędzlami. Jego jedwabista sierść jest przyjemnie miękka i półdługa, z niewielkim podszerstkiem i gładką warstwą zewnętrzną. Szata nie traci nic ze swojej puszystości nawet w okresie letnim. Długi, krzaczasty ogon turecka angora nosi dumnie i majestatycznie.

Warto o tym wiedzieć Sierść tureckiej angory powinieneś regularnie szczotkować. Jest to szczególnie ważne przy zmianie sierści. Dla kotów tej rasy ten rytuał pielęgnacyjny to czysta rozkosz i większość z nich uwielbia szczotkowanie futra.

Świat kolorów angory

Jeszcze do niedawna u kotów rasy tureckiej angory dopuszczalny był tylko czysto biały kolor sierści. Jednak ten kolor futra wynikał z wady genetycznej, powodującej poważne choroby, takie jak ślepota, głuchota i zaburzenia równowagi. W dzisiejszych czasach dopuszcza się również inne kolory sierści, choć białe umaszczenie w dalszym ciągu jest najczęstsze. Zdarzają się również czarne i czerwone umaszczenia. Kolor oczu jest niezależny od koloru sierści i może być zupełnie rozmaity. U niektórych białych kotów występuje tzw. nieparzyste oko: jedno niebieskie, a drugie żółte.

Miedziana angora turecka śpiąca na krześle z wikliny.
Zarówno kolor sierści, jak i oczu jest różnoraki. Oczy są zwykle zielone, złote, zielono-złote, miedziane, niebieskie lub dwubarwne.


Osobowość angory tureckiej

Angora turecka ma bardzo przyjazną i łagodną naturę, emanując spokojem i czułością. Osoby, które lubią zrównoważonych czworonożnych towarzyszy i cenią sobie relaks w towarzystwie angory tureckiej, znajdą w kocie tej rasy oddanego przyjaciela. Turecka angora jest bowiem kotem rodzinnym, towarzyskim i szczególnie opiekuńczym. Łatwo przywiązuje się do swoich opiekunów i uwielbia z nimi przebywać. Nawet zgiełk nie jest w stanie tak szybko wyprowadzić jej z równowagi. Pomimo swojej czułej natury, nie daje sobą zawładnąć i pozostaje swoją własną, dumną osobowością. Turecka angora lubi ruch na łonie natury, ale może być również trzymana wyłącznie w domu.

Ciekawostka! Turecką angorę możesz bardzo łatwo wyszkolić. Jest to inteligentny, spokojny oraz towarzyski kot. Jeśli Twój kociak pochodzi od renomowanego hodowcy, który ma zadbanych i zsocjalizowanych rodziców, to i kocięta bez problemu dopasują się do reguł i zwyczajów panujących w Twoim domu rodzinnym.

Prawidłowe żywienie

Angora turecka jest pod względem kulinarnym zwykle bezproblemowym kotem. To odporna i zdrowa rasa kotów, nie wymagająca specjalnej opieki ani odżywiania. Zasada jest prosta: najlepszą podstawą długiego i zdrowego życia kota jest wysokiej jakości karma dla kotów z dużą ilością zdrowego białka. Koty są mięsożercami, uzależnione od wysokiej jakości protein z jednej strony. Z drugiej, koty nie potrafią wykorzystywać węglowodanów lub tylko w niewielkich ilościach, co może prowadzić do chorób wtórnych, takich jak cukrzyca. Zwracaj zatem uwagę na karmy wysokiej jakości. Na etykiecie każdego produktu składniki muszą być wyszczególnione według ilości - składnik o najwyższym udziale procentowym znajduje się na pierwszym miejscu. W ten sposób łatwo i szybko sprawdzisz, jak dobra jest karma, którą podajesz Twojemu futrzakowi!

Odpowiednio dobrana karma wspiera prawidłowy rozwój i zdrowie Twojego kota:

Powinieneś o tym wiedzieć! Ogólna zasada: nie liczy się ilość, lecz jakość. Koty mają małe żołądki - podawaj im mniejsze ilości karmy, ale za to częściej. Dorosły kot może jeść od 3 do 5 razy dziennie, a mały kotek od 4 do 6.
 

Ważna dieta bezzbożowa

Sucha lub mokra karma z pełnowartościowymi składnikami, bogata w mięso, aminokwasy oraz składniki mineralne doskonale zastąpi samodzielne przygotowywanie posiłków. Zwróć jednak szczególną uwagę, aby karma była bezzbożowa. W przypadku starszych kotów powinna zawierać dodatkowo taurynę, glukozaminę, witaminę B, olej z łososia oraz składniki ograniczające zaleganie sierści w układzie pokarmowym. Jeśli podajesz kotu tylko suchą karmę, zadbaj o to, aby dostatecznie pił. Najlepiej sprawdzają się fontanny z wodą, bo koty z reguły nie lubią wody stojącej.

Jakie są typowe choroby dla tej rasy?

Angora turecka jest na ogół odporną i zdrową rasą kotów, problemy zdrowotne związane są często z silnym chowem wsobnym wielu hodowli. Prowadzi to zwykle do niedoborów odpornościowych, chorób i skrócenia długości życia.

Ponadto koty te mogą być dotknięte kilkoma typowymi dla tej rasy chorobami, takimi jak:

  1. ataksja: u angory tureckiej występuje autosomalna recesywna ataksja, czyli zakłócenie ruchu, którego geneza nie została jeszcze wyjaśniona. Schorzenie to wywołuje brak kontroli nad mięśniami, a w rezultacie brak możliwości skoordynowanego i płynnego poruszania się. Obecnie medycyna weterynaryjna jest w stanie utrzymać koty z ataksją przy życiu nawet kilka lat. Wiele z nich umiera jednak jeszcze jako kocięta. Ataksja jest schorzeniem genetycznym, na które nie mogą zapaść dorosłe koty.
  2. głuchota, ślepota i zaburzenia równowagi, drżenie oczu: niektóre kolory sierści mogą wywoływać problemy zdrowotne, zwłaszcza u kotów o czysto białym umaszczeniu. Schorzenia te nie są jednak charakterystyczne dla danej rasy, lecz związane z białym umaszczeniem.


Biała angora turecka wylegująca się na kanapie
Typowa dla tej rasy jest trójkątna klinowata głowa z oczami w kształcie migdałów, zazwyczaj lekko uchylonymi.


Warto zaznaczyć, że koty tej rasy są z natury odporne i długowieczne. Odpowiednio żywione i poddawane okresowym badaniom kontrolnym z powodzeniem dożywają nawet osiemnastu lat. Oprócz prawidłowej diety, koty rasy turecka angora powinny być również co roku przedstawiane weterynarzowi w celu wykonania niezbędnych szczepień, obejrzenia zębów i wyjaśnienia wszelkich wątpliwości. Krótkie badanie serca i płuc jest również częścią corocznych badań kontrolnych, aby wykryć ewentualne choroby we wczesnym stadium.

Pamiętaj! Zawsze uważnie obserwuj swojego kociaka. Tylko w ten sposób możesz być pewien, że ma się dobrze. Czy jego sierść jest jedwabista i błyszcząca? Czy Twój kotek jest aktywny i zainteresowany wszystkim? Czy je i pije regularnie? Jeśli wystąpią jakiekolwiek nieprawidłowości, takie jak dziwna postawa, matowa sierść lub brak apetytu, powinieneś udać się do weterynarza.

Pielęgnacja – podstawowe zasady

Angora turecka sama pielęgnuje swoją piękną, jedwabistą sierść. Wystarczy, jeśli od czasu do czasu ją wyszczotkujesz. Pomoże to w usuwaniu luźnych włosów i wzmocni więź między Tobą a Twoim kotem. Regularne szczotkowanie sierści jest ważne szczególnie w okresie zmiany sierści.
Koty długowłose połykają podczas pielęgnacji więcej włosów, przez co w ich przewodzie pokarmowym mogą tworzyć się kule włosowe. Aby zmniejszyć ich powstawanie, możesz podawać kotu specjalną karmę, zawierającą specjalne dietetyczne włókna. Ułatwiają one usuwanie połkniętych włosów z przewodu pokarmowego, zmniejszając ryzyko powstawania kul włosowych.

Warto o tym wiedzieć! Turecka angora lubi być w centrum uwagi i domaga się codziennych pieszczot. Odwzajemni się lojalnością i oddaniem, typowymi zwykle dla psów.



Hodowla tureckiej angory

Dobrą hodowlę tureckiej angory nie jest łatwo znaleźć. Powinieneś osobiście odwiedzić lokalnego hodowcę i upewnić się, że rodzice i kocięta dorastają w dobrych warunkach i w bliskim związku społecznym, w gronie ludzi. Warto, abyś spojrzał na rodowód. Tutaj żaden przodek nie powinien występować dwukrotnie, aby wykluczyć zbyt silny chów wsobny. Rodzice powinni być przebadani negatywnie na choroby dziedziczne typowe dla tureckiej angory. Dla poważnego hodowcy to sprawa oczywista i badania przeprowadzane są z własnej inicjatywy. Oczywiście przy oddaniu, kocięta powinny być zaszczepione, odrobaczone i zaczipowane. W hodowli tureckiej angory obowiązuje ta sama zasada, co w przypadku wszystkich innych ras. Ważne, aby nie rozdzielać kociąt od matki przed dwunastym tygodniem życia, lepiej później.
Ponieważ turecka angora, podobnie jak turecki van, jest jedną z rzadszych ras kotów w Polsce, nie ma zbyt wielu hodowców. Być może będziesz musiał pogodzić się z nieco dłuższą podróżą. Niemniej jednak, ze względu na choroby dziedziczne tej rasy, nie jest wskazane, aby kupić kocięta tanio z portali internetowych, gdzie nie możesz zobaczyć rodziny i sprawdzić historii zwierząt.

Powinieneś o tym wiedzieć Koty rasowe można też odnaleźć w schronisku. Jeśli wiek nie robi dla Ciebie różnicy, być może w pobliżu Twojego miejsca zamieszkania znajdziesz kota, który z utęsknieniem czeka na nowy dom.


Historia rasy

Turecka angora jest narodowym kotem Turcji. Tę rasę uważa się tam za przodka wszystkich ras kotów długowłosych. Już w XV wieku białe koty były popularne wśród tureckich sułtanów. Na europejskich dworach zagościły sto lat później: składane jako prezenty, szybko stały się gwiazdami królewskich pałaców. Były to pierwsze koty długowłose, które pojawiły się w Europie! W XVIII wieku białe koty stały się symbolem statusu i nie sposób było sobie wyobrazić europejskich dworów bez nich. Pod koniec XIX wieku, wraz z pojawieniem się kota perskiego, popularność tureckiej angory znacznie spadła. W połowie XX rasa ta niemalże całkowicie zniknęła. Tylko selektywna hodowla w Turcji i USA zapobiegły całkowitemu wyginięciu tureckiej angory. W 1970 roku rasa ta została oficjalnie uznana, ale początkowo tylko w kolorze białym. Później zaczęto rozpoznawać także kolory czerwony i czarny.
Ciekawostka! Angora turecka jest jedną z najstarszych ras kotów o długiej sierści, uważaną za przodka wszystkich kotów długowłosych. Naukowcy udowodnili za pomocą badań genetycznych, że gen długiego włosa u tureckiej Angory rzeczywiście rozwinął się w wyniku naturalnej mutacji. W przeciwieństwie do innych ras nie został wyhodowany w drodze selekcji celowej. Angora turecka jest więc rzeczywiście jedną z najstarszych ras kotów na świecie.



Podsumowanie

Turecka angora jest idealnym kotem domowym do mieszkania. Jest niewymagający, jeśli chodzi o warunki bytowe, poza pielęgnacją i zdrową hodowlą. Zawsze szuka bliskiej relacji z właścicielami, uwielbia przebywać z rodziną. Kot ten nie musi być wolnym wędrowcem, ale nie lubi też zostawać sam na długo. Jest bardzo towarzyski i dobrze rozumie się z dziećmi oraz wszystkimi przyjaciółmi rodziny.