Zapytany o kompleksy na punkcie swoich niewielkich rozmiarów Yorkshire Terrier najprawdopodobniej wybuchłby radosnym chichotem. Ten niezależny i zuchwały jegomość poczucia niższości nie posiada, nie narzeka też na brak pogody ducha. Ten najmniejszy z terierów ma wielkie ego i silną osobowość ze skłonnością do upartości i własnego zdania, sprytnie ukrytymi pod wrodzonym wdziękiem i zalotnym wyglądem. Postrzegane jako ozdobne pieski do towarzystwa yorki są w rzeczywistości walecznymi myśliwymi i inteligentnymi towarzyszami człowieka, któremu z pewnością nie ulegną bezkrytycznie.



Wzorzec rasy yorkshire terrier

  • FCI: grupa III, sekcja 4, nr wzorca 86
  • Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
  • Wielkość: psy i suki 22 - 24 cm
  • Waga: psy i suki 2,4 – 3,1 kg
  • Szata: włos długi, miękki, jedwabisty
  • Umaszczenie: czekoladowe/brązowe, rude, niebieskie/szare
  • Długość życia: 12 – 16 lat
  • Charakter: radosny, chętny do zabaw, energiczny, inteligentny, odważny, zuchwały, przywiązany, temperamentny, uparty
  • Wyzwania: często bardzo rozszczekany, posiada silny instynkt łowiecki
  • Choroby: problemy z kośćcem, trawieniem, uzębieniem

yorkshire na dworze
Długa, jedwabista sierść jest jedną z charakterystycznych cech yorka.

Jak wyglądają yorki?

Mimo niepozornego wzrostu i niewielkiej wagi yorkshire terrier nie różni się budową od swoich dużych pobratymców. Typowy york jest krzepki, ma zwartą, dumną i wyprostowaną sylwetkę oraz harmonijne proporcje, typowe dla terierów. Najbardziej charakterystyczną cechą w wyglądzie Yorkshire Terriera jest długa, jedwabista sierść o pięknym połysku oraz średniej długości, bujnie owłosiony ogon, noszony jak pióropusz. Umaszczenie jest najczęściej w tonie ciemno-niebieskiej stali, uzupełnione o intensywnie złoty odcień na głowie i klatce piersiowej. Nasada ogona jest ciemna, jaśniejąca w kierunku końca. Miękka, delikatna sierść zwisa swobodnie po obu stronach ciała, na samym środku tworząc przedziałek, przebiegający od nosa aż po czubek ogona.

Ciekawostka Pies rasy york ma bardzo wielu wielbicieli również wśród celebrytów. Do dumnych właścicieli yorkshire terierów należą między innymi Naomi Watts, Natalie Portmann, Gisele Bundchen, Ivanka Trump, Orlando Bloom, Bruce Willis i Audrey Hepburn czy Elizabeth Taylor.

Jak powstał york: historia rasy

Yorkshire terrier to rasa dość młoda, której geneza leży w początkach XIX wieku, czyli w czasach rewolucji przemysłowej. Jej powstanie zawdzięczamy ubogim szkockim imigrantom, którzy w poszukiwaniu pracy w brytyjskich kopalniach i fabrykach tekstyliów zabierali ze sobą także swoje rodzime psy: rozmaite teriery. Ich zadaniem było polowanie na myszy w domach i szczury w kopalniach i trwałe opanowanie plagi gryzoni zarówno w biednych dzielnicach robotniczych, jak i na posesjach ludzi zamożnych. Czasem te zwinne pieski wykorzystywane były także do polowań na króliki. Prości pracownicy fabryk byli zwykle analfabetami, dlatego nie istnieją zapiski o początkach hodowli. Inna teoria głosi natomiast, że hodowla tych piesków była dla ubogich robotników i rzemieślników zbyt dochodowym interesem, aby chcieli zdradzić tajemnicę sukcesu. Faktem jest, że dokładny „skład” yorka nie jest znany.

Yorkshire terrier skurczony o połowę

Wiadomo tylko, że pierwsi przedstawiciele yorków byli znacznie więksi: wyhodowane wtedy psy ważyły od 5,4 – 6,4 kg, czyli ponad dwa razy tyle co dzisiejszy Yorkshire Terrier. Ale ponieważ majętne rodziny hrabstwa Yorkshire preferowały mniejsze zwierzątka, hodowcy skupili swoje usiłowania na zminiaturyzowaniu rasy, krzyżując większe suczki z malutkimi samcami. W ten sposób powstały dzisiejsze psie karzełki. Za pierwszego yorka uważany jest „Huddersfield Ben“, piesek, który pojawił się około roku 1850. Na początku tę rasę nazywano „Wire-haired Scotch“ lub „Wire-haired Yorkshire”, ale mniej więcej w 1870 roku wprowadzono nazwę Yorkshire Terrier. 16 lat później Kennel Club oficjalnie uznał tę rasę wraz z jej nazwą, a pierwszy oficjalny wzorzec powstał w 1898 roku.

Prawdopodobni przodkowie yorkshire terriera

Chociaż prawdopodobnie nigdy nie dowiemy się, jakie dokładnie rasy były przodkami dzisiejszych yorków, za najbardziej prawdopodobne uważa się psy takie jak:

  • Paisley Terrier (rasa wymarła)
  • Clyesdale Terrier (rasa wymarła)
  • Skye Terrier
  • Scottish Terrier
  • Dandie Dinmont Terrier
  • Waterside Terrier (dziś znany jako Airedale Terrier)
  • Leeds Terrier
  • Manchester Terrier
  • Maltańczyk

York na trawie.
Yorki są ruchliwe i potrzebują dużo aktywności na świeżym powietrzu.


Charakter yorka: wesoły zawadiaka

Ze słodką kokardką na głowie, noszony zwykle na rękach (nierzadko prominenckich) lub stąpający na ozdobnej smyczy w towarzystwie starszych pań – tak najczęściej kojarzą nam się yorki. Lecz uważany za pieska salonowego terier to w rzeczywistości niezły rozrabiaka, który bez solidnego wychowania się nie obejdzie. W przypadku tej rasy pozory bowiem mylą. Pod warstwą bujnych włosów i uroczą fasadą miniaturki kryje się zuchwały i odważny terier, który od hołubienia i plecenia warkoczyków na grzywce stanowczo bardziej woli przygodę. Psy yorki to ruchliwe, uważne i zwykle dość rozszczekane stworzenia, które kochają ruch na świeżym powietrzu, najlepiej połączony z polowaniem. W parze z dużym temperamentem idzie przekonanie o własnej ważności, ale także inteligencja i olbrzymie przywiązanie do opiekuna. Z tego powodu pieski tej rasy niechętnie zostają same, najchętniej jak cień towarzysząc właścicielowi we wszystkich jego poczynaniach. Typowy yorkshire terrier to pełen uroku osobistego, ale i dominujący piesek o silnym charakterze. Mimo swojej ozdobnej natury i opinii maskotki w małym ciałku wciąż kryje się czujny i odważny pogromca gryzoni.


Dla kogo yorkshire terrier?

Mimo swoich niepozornych rozmiarów i wrodzonego uroku yorkshire terrier nie jest psem dla każdego. To rasa wymagająca, niezależna i odpowiednia tylko dla stanowczych, pewnych siebie, ale spokojnych osób, które działają konsekwentnie i cierpliwie. Wciąż noszone na rękach lub w torbie i traktowane jak zabawki zwierzątka, nie czują się sobą i rozwijają skłonności do problemów behawioralnych, między innymi bezpodstawnego ujadania, agresji lub chorobliwej zazdrości o właściciela. Choć wyglądają milusińsko, psy tej rasy niekoniecznie nadają się do małych dzieci, bo choć nie większe od pluszowej zabawki, nie mają stoickiej cierpliwości i w obliczu osaczenia lub niechcianych pieszczot zachowują się nerwowo.

Bojowy york

Najpopularniejszym yorkiem na świecie była Smoky, nieustraszona suczka, która przez przypadek dostała się do amerykańskiej służby wojskowej podczas II wojny światowej. Znaleziona w 1944 roku przez żołnierza w dżungli Nowej Gwinei suczka ważyła tylko 1,8 kg i mierzyła 18 cm, ale w parze z jej niewielkimi rozmiarami szły odwaga, determinacja i niecodzienna inteligencja. Swojemu właścicielowi towarzyszyła do końca wojny, śpiąc z nim w namiocie i wędrując w plecaku. W przeciwieństwie do „oficjalnych” psów wojennych Smoky nie miała dostępu do leków czy zbilansowanej psiej diety, ale nigdy nie chorowała. Suczka przeżyła dwanaście misji bojowych na Pacyfiku, 150 nalotów na Nową Gwineę i tajfun na Okinawie, a nawet skoczyła z wysokości ponad 9 metrów ze spadochronu, wykonanego specjalnie dla niej. Na początku Kampanii Filipińskiej dzielna Smoky pomogła inżynierom przeciągnąć przewód telegraficzny przez 21-metrową rurę o średnicy 20 cm. Po wojnie terierka i jej opiekun Wynne stali się popularnymi gośćmi programów telewizyjnych, w których piesek popisywał się niezliczonymi sztuczkami. Bojowa suczka dożyła 17 lat.

Wychowanie yorków

Właściciele minipiesków popełniają nierzadko błędy wychowawcze, polegające na… zaniechaniu wychowania. W przeciwieństwie do dużych psów, które z racji swoich gabarytów i siły poddawane są dyscyplinie od pierwszych tygodni życia, miniaturki bywają często „puszczane samopas”. W sytuacjach krytycznych wystarczy takiego karzełka przecież po prostu wziąć na ręce czy w dwa palce chwycić smycz. Ale w przypadku yorkshire terriera taka nonszalancja nie popłaca, bo ta rasa charakteryzuje się uporem trudnym do okiełznania i ma tendencję do głośnego wyrażania swojego zdania, a zdanie ma na każdy niemal temat. Zadbaj o jasne reguły i wczesną socjalizację, aby z Twojego szczeniaka nie wyrósł nadworny ujadacz, który zakłóci spokój sąsiadów i przechodniów, ostrzegając Cię przed najmniejszym nawet drobiazgiem. Przyzwyczaj go do ludzi, innych psów i rozmaitych sytuacji, aby nie czuł się w obowiązku wciąż uderzać na alarm. Zapewnij mu bezpieczeństwo i odpowiednio się nim zajmij, aby nie czuł się samotny i zdany na własne siły.

Dobrze wiedzieć Szkolenie yorkshire terriera może być nieco trudniejsze niż w przypadku innych psich karzełków, takich jak chihuahua czy mops, bo yorki są bardziej uparte i mają silniejsze ego.



Czym zająć yorka?

Yorkshire Terrier potrzebuje dużo uwagi, bo to inteligentne i dynamiczne zwierzę, które wymaga wyzwań i chętnie się uczy. Dlatego nie wystarczy wyprowadzać go jedynie na spacer. Powinieneś także zadbać o odpowiednią interakcję oraz psie sporty, które go zmęczą i spełnią. Przy wyborze zajęć dla yorka nie zapomnij, że ta rasa posiada silny instynkt łowiecki, który szybko może dojść do głosu, jeśli spuścisz psa ze smyczy … i z oka.

Odpowiednie zajęcia dla yorkshire terierów:

  • aportowanie frisbee, piłeczki lub dummy
  • agility
  • dogdance
  • szukanie ukrytych obiektów lub przysmaków
  • wędka treningowa z zabawką

Pies do mieszkania

Yorkshire Terriery idealnie nadają się do mieszkania w mieście i w bloku: nie potrzebują dużo miejsca, ale z pewnością dużo uwagi. Dzięki zabawom na inteligencję i nauce sztuczek możesz takiego pieska świetnie zająć także w czterech ścianach.


Umaszczenie yorka

Yorkshire terriery charakteryzują się piękną sierścią o długim, jedwabistym włosie, który opada na oba boki, tworząc symetryczny przedziałek. Włos kręcony lub karbowany uznawany jest za wadę. Umaszczenie yorka jest ciemne, stalowo-niebieskie, stalowo-złote lub srebrno-złote. Okrywa głowy jest zwykle ciemniejsza, z elementami tzw. osmolenia. Ponieważ yorki nie mają podszerstka, są wrażliwe na zimno. Jego sierść wymaga intensywnej pielęgnacji: najlepiej codziennego czesania i regularnego strzyżenia.

Kiedy strzyc yorka?

Nie ma magicznej daty inicjalnego strzyżenia piesków tej rasy, ale powinno się to robić dopiero wtedy, gdy pies pozbywa się szczenięcego puchu. Nie oznacza to, że szczenię dorastając linieje, ale jego miękkie, puszyste włoski z czasem zamieniają się w grubsze i mocniejsze włosy typowe dla dorosłych yorków. Następuje to między 6 a 10 miesiącem życia. Salon groomerski można (a nawet powinno się) odwiedzić wcześniej, ale tylko w celach poznawczych, aby oswoić pieska z nową sytuacją. Od około trzeciego miesiąca można przycinać włosy na uszkach, bo pod wpływem ciężaru włosia przestają sterczeć do góry i zaczynają opadać, stanowiąc dodatkowe obciążenie dla psiaka. Dorosłego yorkshire terriera powinno się strzyc regularnie mniej więcej co 4 do 6 tygodni, głównie w celu odsłonięcia uszu i oczu – jego włosy rosną z szybkością około 1 cm na miesiąc.

Jak obciąć yorka?

Chociaż te pewne siebie pieski z pewnością nie nabawią się kompleksów z powodu nieudanej lub zbyt ekstrawaganckiej fryzury wykonanej domowym sposobem, najpewniej jest jednak oddać pieska w ręce doświadczonego groomera. W salonie groomerskim możesz obciąć yorka na całym ciele lub ograniczyć się do ostrzyżenia włosów z głowy lub nawet tylko z uszu. Psi fryzjerzy większość prac wykonują maszynką, tylko rzadko sięgając po nożyczki. Jeśli z jakiegoś powodu nie chcesz regularnie chodzić na obcięcie yorka, możesz spróbować własnych sił.

Fryzury dla yorkshire terierów

Najczęściej wśród yorków spotykane style strzyżenia to:

  1. Wiosennie na krótko: Taka lekka fryzura to największa wygoda w życiu codziennym. Okrywa włosowa skrócona na mniej więcej 9 mm ułatwi pielęgnację, bo krótkie włosy nie wymagają codziennego czesania, zwiększy widoczność ewentualnych kleszczy i nie obciąży psa w gorące dni.
  2. Styl azjatycki to bardzo krótko (na 6-8 mm) obcięte włosy na tułowiu i brzuchu oraz dłuższe na łapkach i pyszczku.
  3. Fryzura średniej długości to opcja dobra na jesień i zimę. Jednolita okrywa włosowa, skrócona na 18 mm zadba o izolację termiczną w zimne dni, ale wiąże się jednocześnie z bardziej czasochłonną pielęgnacją.
  4. À la miś: Obcięcie w stylu teddy bear wymaga większej wprawy, bo na uszach i pyszczku trzeba wykonać zaokrąglenia, które sprawiają, że piesek przypomina małą puchatą kulkę,


Wykwintne lub krótkie fryzury nadają się tylko dla terierków, które nie jeżdżą na wystawy, bo tam obowiązują bardzo rygorystyczne wymogi, jak psy tej rasy powinny wyglądać, a kreatywne eksperymenty nie są dozwolone.

Częste pytania

Z racji wielu nieporozumień i mitów, zgromadziliśmy tu najczęstsze pytania dotyczące tej rasy.

  1. Do kiedy rośnie york? Pieski tej rasy intensywnie rosną do 6 miesiąca życia, potem już tylko nieznacznie. Ostateczną wielkość osiągają około 8-9 miesiąca.
  2. Ile waży york? Według wzorca FCI prawidłowa waga psa tej rasy waha się – zarówno u suk, jak i u samców – do 2,4 – 3,1 kg. Yorkshire terrier o masie ciała 4 kg, 5 kg, 6 kg, 7 kg czy nawet 8 kg to tylko pies w typie yorka. York z rodowodem, pochodzący z zaufanej hodowli, takiej wagi osiągnąć nie może.
  3. Ile żyją yorki? Mimo swoich niepozornych rozmiarów, yorkshire terrier to rasa długowieczna i odporna na choroby. Zdrowy, nieprzehodowany york dożywa przeciętnie 14 – 16 lat.



Miniaturowy york?

Nie istnieją uznane przez Miedzynarodową Federację Kynologiczną yorki miniaturki. Już według kynologicznej kwalifikacji ta niewielka rasa zalicza się do terierów miniaturowych (sekcja 4 grupy terierów wg FCI), a ich waga osiąga maksymalnie 3,1 kg u dorosłego psa, który w kłębie powinien mierzyć od 22 do 24 cm. Miniyorki to niezdrowy trend, który przywędrował do nas z Azji, gdzie od kilkunastu lat panuje moda na tzw. „tea cup dogs” – czyli pieski tak filigranowe, że mieszczą się do filiżanki. Szukana w sieci miniatura yorkshire terrier kusi niejednego pseudohodowcę do wykreowania pożądanych szczeniąt XXS, ale takie eksperymenty kończą się zwykle nieszczęśliwie: miniaturowe terierki mają skazy genetyczne, są nieodporne na choroby i nie dożywają najczęściej leciwego wieku typowego dla tej rasy. Często miniaturowy york to tylko piesek w typie tej rasy, a nie rasowy yorkshire terrier.

york na drodze.
Niestety zazwyczaj miniaturowy york to piesek w typie tej rasy, a nie yorkshire terrier.


Dobrze wiedzieć Pokutujące wśród miłośników tej rasy określenie „york terrier mini” lub „york shire toy” służy najcześciej jedynie wzbudzeniu zainteresowania potencjalnego kupca. W rzeczywistości tak opisane szczenięta osiągają nierzadko prawidłowe rozmiary. Bądź jednak ostrożny, jeśli odkryjesz ogłoszenia z takim nagłówkiem – nie świadczą o godnym zaufania hodowcy.

Cena yorkshire terriera

Yorki to rasa w Polsce ogromnie popularna, dlatego nietrudno jest znaleźć hodowlę, poświęconą tym malutkim terierom. Niestety właśnie wielki popyt sprawił, że istnieje wielu pseudohodowców, skoncentrowanych na szybkim zysku, a nie na wytycznych związków kynologicznych. Decydując się na kupno Yorkshire Terriera, upewnij się, że wybrana przez Ciebie hodowla jest zarejestrowana w Związku Kynologicznym w Polsce. Cena szczeniaka z rodowodem waha się zwykle od 1500 do 4000 złotych, a na koszt kupna składają się cały szereg czynników, między innymi osiągnięcia wystawowe rodziców szczenięcia i renoma hodowli.


Jedzenie dla yorka: małe porcje, wysoka jakość

Aby Twój terierek długo cieszył się typowym dla tej rasy zdrowiem, musisz zadbać o zdrowy, naturalny i wysokiej jakości jadłospis oraz niewielkie racje żywnościowe. Ciasteczka i inne przysmaki podawane w nagrodę, powinieneś doliczyć do ogólnej dziennej porcji pokarmu – czyli odpowiednio zmniejszyć ilość karmy na śniadanie czy kolację. W końcu jeden smakołyk dla takiego minipieska to proporcjonalnie więcej niż „kulinarny grzeszek” dla doga czy bernardyna. Nie przekraczaj zalecanej maksymalnej porcji żywieniowej dziennie, bo małe rasy szybciej przybierają na wadze niż duże.

Wybierz odpowiednią karmę, aby zadbać o zdrowie Twojego pupila:


Ciekawostka Słynni ze swojej kreatywności Polacy szukając psa tej rasy używają nierzadko określeń takich jak york shair, york shire czy york share. Jednak jedyną poprawną pisownią jest Yorkshire. Nazwa terierów pochodzi od największego historycznego hrabstwa i krainy w północno-wschodniej Anglii.

Choroby yorków

Choć ta miniaturowa rasa należy do długowiecznych i odpornych na choroby, jego rosnąca popularność przyczyniła się do powstania obciążeń genetycznych w wyniku zaniedbań, opieszałości lub niewiedzy pseudohodowców.

Do najczęstszych schorzeń, na które zapadają yorki, należą:

  • zwichnięcie rzepki lub stawu łokciowego,
  • przetrwały przewód tętniczy (wada serca),
  • choroba zwyrodnieniowa zastawki mitralnej (endokardioza),
  • choroby uzębienia,
  • melanoderma i łysienie,
  • zapaść tchawicy,
  • zespół Cushinga,
  • wodogłowie,
  • kamienie nerkowe,
  • choroby oczu,
  • jałowa martwica głowy kości udowej,
  • niestabilność szczytowo-obrotowa (wady rozwojowe kręgów lub stawów),
  • wnętrostwo (anomalia rozwoju jąder),
  • trudne porody.

Poród u yorka W porównaniu z większymi rasami u miniaturowych yorkshire terrierów – podobnie jak u ras brachycefalicznych - dochodzi częściej do komplikacji porodowych. Trudny poród może być związany z kształtem lub zbyt małą szerokością kanału miednicy w stosunku do wielkości głowy płodu lub słabej czynności skurczowej macicy u suki.



York do adopcji

Zanim zdecydujesz się na kupno terierka Twojej ulubionej rasy, zastanów się nad adopcją. W schroniskach i fundacjach nie brakuje rasowych piesków, które padły ofiarą rozstania lub śmierci właścicieli. Czasem lądują tam też pieski z interwencji. Tak wiele stworzeń czeka za kratami na swoją drugą szansę – może znajdziesz teriera podobnego do yorka lub innego pieska niewielkich rozmiarów, który podbije Twoje serce? Od rodowodu dużo ważniejsza jest prawdziwa przyjaźń, a tę dostaniesz w prezencie od psa, któremu ofiarowałeś nowy dom. Pomyśl, czy nie warto poprawiać nędznego losu oddanych do przytułku zwierząt zamiast kreować następne – wszak każde nowo wyprodukowane szczenię zabiera czworonożnemu mieszkańcowi schroniska szansę na kochającą rodzinę.


Podsumowanie

Mimo rozbrajającego wyglądu i miniaturowej postury york – jak przystało na teriera – to pies nieustraszony, pewny siebie i ciekawski. Często niedoceniany lub lekceważony zwierzak nie ma problemu z zaatakowaniem przeciwnika, niezależnie od tego, jakich ten jest rozmiarów. Inteligentne i niezależne Yorkshire Terriery potrzebują konsekwentnego wychowania i silnego charakterem opiekuna oraz dużej porcji ruchu i aktywności. Odpowiednio prowadzone odwdzięczą się lojalnością, wiernością i zarażą chronicznym dobrym humorem.