Maltańczyk jest jedną z najstarszych ras na świecie, pochodzącą prawdopodobnie z około 6000 roku p.n.e. Jej pochodzenie nie jest dokładnie udokumentowane. Na pewno znali ją i cenili starożytni Egipcjanie, Grecy i Rzymianie, czego dowodzą liczne wizerunki tego psa na ceramice i ściennych grafikach. Niektóre źródła sugerują pochodzenie tej rasy z terenów azjatyckich lub Wysp Kanaryjskich. Trudno więc jednoznacznie określić miejsce pochodzenia maltańczyków, ponieważ wszystkie teorie wydają się prawdopodobne.


Wygląd maltańczyka

Maltańczyk to piękny dystyngowany piesek o śnieżnobiałym włosiu. Te małe zwierzęta rzadko ważą więcej niż 4 kg. Wysokość tych psów w kłębie wynosi zwykle od 21 do 25 cm, natomiast suczki osiągają maksymalnie do 23 cm wysokości. Sylwetka maltańczyka przypomina prostokąt, a tułów jest co najmniej o ⅓ dłuższy, niż wysokość. Grzbiet mają prosty, aż do nasady ogona, który jest zakręcony nad zadem, gruby u nasady i wyraźnie zwężający się ku końcowi. Klatka piersiowa jest głęboka, sięgająca poniżej poziomu łokci, z mało widocznymi żebrami. Kończyny przednie ustawione mają pionowo, w całości przylegają do tułowia, natomiast tylne są równoległe od końca zadu do podłoża. Łapy zarówno przednie, jak i tylne są okrągłe, palce wysklepione i zwarte, opuszki oraz pazury powinny być ciemne lub zupełnie czarne. Głowa maltańczyka jest średniej wielkości ze stosunkowo dużym, czarnym nosem z szeroko rozwartymi nozdrzami. Oczy mają również czarne, rozwarte, nieco wypukłe i lekko powiększone, natomiast powieki ściśle okrywają gałkę oczną. Ich uszy przybierają trójkątny kształt, są wysoko i szeroko osadzone, tzn. znajdują się powyżej łuku jarzmowego i przylegają do głowy. Grzbiet nosa porośnięty jest długimi włosami, który łączy się z włosami na brodzie. Szczękę mają lekką z prostą na całej długości żuchwą oraz białymi i prostymi zębami. Czaszka maltańczyków jest dłuższa niż kufa (pysk). Cechą charakterystyczną tych piesków jest gęsta, lśniąca i śnieżnobiała lub o kolorze jasnej kości słoniowej sierść. Maltańczyki, jako jedne z nielicznych ras posiadają włosy, całkowicie pozbawione podszerstka. Włos powinien być zupełnie prosty na całej swej długości i jednolity w dotyku. Taka szata wymaga bardzo systematycznej, troskliwej pielęgnacji, codziennego czesania i cotygodniowych kąpieli. Zimą maltańczyki powinny nosić ubranko, ponieważ włosy nie dają im całkowitego zabezpieczenia przed zimnem, natomiast latem należy używać odżywek z filtrem UV, aby nie doszło do poparzeń słonecznych.

 

Charakter maltańczyka

Maltańczyki są niezwykle inteligentne, wesołe i towarzyskie. Nie są to psy, które większość czasu lubią spędzać na kanapie. Są energiczne i ruchliwe, jednak nie potrzebują bardzo aktywnych form ruchu. Z maltańczykiem zdecydowanie lepiej jest wybrać się na spacer, gdzie z ciekawością będzie mógł odkrywać nowy teren, niż zabrać go na jogging. Pieski te od wielu lat towarzyszyły ludziom, dlatego bardzo szybko przywiązują się do swoich właścicieli i są nieszczęśliwe, jeżeli muszą rozstać się z nim choćby na chwilę. Z tego powodu osoby, które są zapracowane i często przebywają poza domem, powinny najpierw rozważnie przemyśleć kupno psa tej rasy. Maltańczyki pozostawione w samotności w domu mogą popaść w depresję i stracić radość życia. Są pełnymi radości psami i cały czas kontrolują i obserwują co się wokół nich dzieje, chcą we wszystkim uczestniczyć i bardzo lubią być w centrum zainteresowania. Nie wymagają dużych przestrzeni, czują się dobrze w każdym mieszkaniu, jednak powinno się zadbać, aby miały one swoje własne miejsce, choć i tak najczęściej śpią w łóżku. W ciągu dnia najchętniej się bawią, a w przerwach odpoczywają na kanapie lub kolanach swojego właściciela. Bardzo lubią wychodzić na spacery, a każde wyjście witają z wielką radością. Dodatkowo są one przyjaźnie nastawione do wszystkich przechodniów. Maltańczyki dobrze „dogadują się” z dziećmi, szczególnie starszymi. Młodszych dzieci nie powinno się zostawiać z tymi psami bez opieki, ponieważ mogą one nieświadomie sprawić psu ból, w zamian za co może on odruchowo ugryźć. Psy tej rasy nie mają tendencji do dominacji, dzięki czemu bez problemu akceptują towarzystwo innych psów. Bardzo dobrze współżyją z innymi zwierzętami, ich obecność w domu powoduje, że łatwiej znoszą chwilową nieobecność właścicieli. Nie nadają się one do stróżowania, jednak są to psy bardzo czujne i z pewnością poinformują o obecności intruza w domu. Maltańczyki cenią sobie luksus i wygodne życie, bardzo chętnie odpoczywają na miękkiej poduszce i jak mało który pies, lubią szczotkowanie. Lubią być one noszone na rękach i drzemać na kolanach właściciela. Bardzo źle reagują na stres i zamieszanie w mieszkaniu. Nie znoszą nerwowej atmosfery i krzyków. Jeśli chodzi o podróże, jest to pies bezproblemowy, doskonale znosi jazdę samochodem, dlatego też można zabrać go wszędzie, nawet podróżując samolotem.

 

700 lat historii W przeszłości te małe, białe pieski pojawiały się bardzo często na dworach oraz w domach wyższych warstw społecznych, gdzie odgrywały rolę pupili. Warto wspomnieć, że maltańczyki były uznawane wówczas za stworzenia magiczne o uzdrowicielskiej mocy. Turcy układali je pod kołdrą u stóp, wierząc, że potrafią uleczyć bóle reumatyczne. W Polsce pierwsi przedstawiciele tej rasy pojawili się około 1320 roku, natomiast w czasach nowożytnych rozpowszechniły się one na tyle, że nawet Jan Andrzej Morsztyn opisał w swoim dziele ich wdzięki.

 

Jak karmić maltańczyka

Żywienie maltańczyka odgrywa bardzo ważną rolę w jego rozwoju. Zapewnia zdrowie, prawidłowe funkcjonowanie i piękny wygląd. Psiaki tej rasy mają bardzo dobry apetyt, a zadaniem właściciela jest ułożenie odpowiedniej diety tak, aby nie zjadał on więcej, niż powinien.

Najlepsze będą w tym przypadku gotowe karmy, które zagwarantują pupilowi optymalną ilość substancji odżywczych. Decydując się na karmę, należy sięgnąć po tę, która przeznaczona jest dla małych ras. Niezbędna jest także jej odpowiednia jakość, tzn., powinna ona:

  • zawierać jak najmniej zbóż pełniących funkcję wypełniaczy,
  • mieć 40-50% mięsa,
  • składać się z mięsa lub mączki mięsa, a nie mączki mięsno- kostnej.

Przed zakupem karmy, najlepiej jest skonsultować się z lekarzem weterynarii, który z pewnością doradzi w jej odpowiednim doborze. Konieczne jest również zapoznanie się z zaleceniami producenta na temat wielkości podawanych porcji. Zawsze trzeba pamiętać także o tym, aby dostosować karmę i jej ilość do wieku psa. Podczas jej podawania, pies nie wymaga dodatkowego dokarmiania, musisz jedynie umożliwić mu stały dostęp do świeżej wody.

Maltańczyki można karmić również jedzeniem przygotowanym w domu. Należy podawać im zmielone lub mocno pokrojone chude mięso. Udział mięsa w codziennej diecie powinien wynieść ok. 60 g. Do tego najlepiej dodać ugotowanego ryżu (30 g) oraz ugotowane warzywa (90 g). Szczeniaka powinno karmić się ok. 3-4 razy dziennie, natomiast dorosły pies może być karmiony jedynie 2 razy na dzień. Bez względu na rodzaj karmienia, należy bezwzględnie pamiętać, aby nie dokarmiać psa resztkami ze stołu. Definitywnie zabrania się również podawania słodyczy. Musisz pamiętać, aby nawet typowe dla psów smakołyki podawać w niewielkich ilościach, ponieważ maltańczyki mają predyspozycje do otyłości. Ze względu na rodzaj sierści i umaszczenie maltańczyków bardzo ważne w diecie są kwasy tłuszczowe, witamina E, biotyna oraz składniki mineralne takie jak cynk i miedź. Należy jednak uważać, ponieważ nadmiar miedzi może powodować żółtawe przebarwienia na sierści psa.

 



Jak trenować maltańczyka

Maltańczyki są psami, które bardzo szybko się uczą. Są one zmyślnymi obserwatorami i z łatwością przyswajają nowe umiejętności. Pieski te zachowują się rozważnie i spokojnie, uczą się one posłuszeństwa i cierpliwości, jednak tylko wtedy, gdy poświęci się im dłuższą uwagę.

Jeśli chcesz mieć pupila, który będzie słuchał Twoich poleceń, musisz poświęcić mu dużo czasu, cierpliwości, a także ciepła. Absolutnie nie wolno być w stosunku do nich agresywnym i nerwowym, ponieważ może to wpłynąć na ich psychikę. Należy uczyć swojego pupila czystości i podstawowych komend już od momentu, gdy pojawi się w domu. Maltańczyki szybko się uczą, jednak jeśli właściciel osobiście nie nauczy ich posłuszeństwa i nie poświęci im odpowiedniej ilości czasu – pokażą one swoje prawdziwe oblicze i przysłowiowo „wejdą mu na głowę”.

Wybierz karmę, która dostarczy Twojemu maltańczykowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych:



Zdrowie (długość życia)

Maltańczyki to psy długowieczne, a ich średnia długość życia wynosi kilkanaście lat. Rasa ta kształtowała się przez tysiące lat, dzięki czemu selekcja naturalna znacznie umocniła jej genotyp. Psy tej rasy nie mają wielu chorób, które są dla niej charakterystyczne. Ich słabym punktem zdecydowanie są zęby, które mają tendencję do odkładania kamienia nazębnego. W celu uniknięcia takich problemów należy je myć 2-3 razy w tygodniu specjalną pastą dla psów oraz dawać pupilowi gryzaki, które wspomagają ścieranie płytki nazębnej. Bardzo często pojawia się problem przetrwałych zębów mlecznych, który prowadzi do wad zgryzu i gromadzenia się resztek pokarmu, a nawet próchnicy. Maltańczyki mają tendencję również do alergii pokarmowych i środowiskowych, które objawiają się problemami skórnymi, takimi jak łupież, świąd, pokrzywka czy rumień. Problemy związane z narządem wzroku to dwurzędowość rzęs, która może doprowadzić do zapalenia spojówek. Poważną chorobą o podłożu genetycznym jest także zapalenie mózgu, którego objawy pojawiają się między 6 miesiącem, a 7 rokiem życia. Najczęściej są to drgawki, zaburzenia orientacji, czy też sztywność karku i ślepota. Inne choroby mogące pojawić się u maltańczyków to: zespolenie wrotno-oboczne, postępująca atrofia siatkówki czy wnętrostwo występujące u samców.

 



Podsumowanie

Maltańczyki są uroczymi, niewielkimi pieskami o śnieżnobiałej, długiej sierści, która wymaga pracochłonnej pielęgnacji. Są to psy bardzo przyjazne i towarzyskie. Idealnie sprawdzają się w wielopokoleniowej rodzinie, w której zawsze ktoś pozostaje w domu, jak również u samotnych lub starszych osób, które będą mogły poświęcić im cały swój czas i uwagę. Te małe pieski bardzo przywiązują się do swoich właścicieli i zdecydowanie źle znoszą samotność.

Psy tej rasy lubią spacery, jednak doskonale czują się także w ciasnym mieszkaniu. Są więc idealne również dla domatorów. Maltańczyki wnoszą wiele radości do życia właściciela. Są to niezwykle inteligentne i czujne psy, a dobrze wychowane nie szczekają niepotrzebnie. Łatwo je jednak nieświadomie rozpieścić. Zdecydowanie nie należy pozwalać im na wszystko, ponieważ stają się wtedy nieco rozkapryszone. Maltańczyki to mądre i pojętne psy, które lubią się uczyć, jednak naukę tę należy rozpocząć już od najmłodszych lat, aby cieszyć się posłusznym i ułożonym psiakiem.