Psy dla alergików

Istnieje wiele rozwiązań bezpiecznych i komfortowych rozwiązań dla osób z alergią na psy, które chciałyby dzielić życie ze swoim czworonożnym przyjacielem. Kluczowe jest zrozumienie, że niektóre rasy psów mogą wywoływać mniej reakcji alergicznych dzięki swojemu specyficznemu owłosieniu lub mniejszej ilości wydzielanych alergenów. Regularne sprzątanie domu, ograniczanie dostępu psa do niektórych stref w domu, częste kąpiele zwierzęcia oraz stosowanie odpowiednich leków i terapii mogą znacząco poprawić jakość życia alergików. Warto również rozważyć wykonanie testów alergicznych i skonsultowanie się ze specjalistą w celu ewentualnego odczulania, co może umożliwić dłuższe i zdrowsze wspólne życie z psem.


Alergia na psa to dla rozkochanego w czworonogach człowieka duży cios, ale jeszcze żaden powód do paniki. Alergicy nie muszą rezygnować z psiego towarzystwa, jeśli wybiorą rasę, która ze względu na rodzaj owłosienia uczula mniej. W tym artykule, dowiesz się czy istnieją rasy hypoalergiczne i jak żyć z psem mimo alergii.


Kiedyś alergia na psa traktowana była jako wyrok, a osoby nią dotknięte nie mogły sobie pozwolić na posiadanie czworonoga. Dziś wiadomo, że istnieją rasy, które uczulają w dużo mniejszym stopniu. Ponadto postęp w medycynie umożliwia wykonanie testów i przeprowadzenie odczulenia. a także zaopatrzenie się w leki, łagodzące objawy alergii. Ale jedno musisz wiedzieć: nie ma psów w stu procentach bezpiecznych dla alergików. Listy takowych rzekomo hypoalergicznych, czyli nieuczulających ras krążą co prawda w rozmaitych mediach, ale to raczej listy pobożnych życzeń. Dowodów naukowych na istnienie konkretnych ras, które nie wywołują alergii, nie znajdziesz.

Ale istnieją:

  • psy pozbawione sierści, 
  • rasy pozbawione podszerstka, które linieją w niewielkim stopniu 
  • oraz takie, których szata przypomina ludzkie włosy. 

To trzy kategorie, które wchodzą w rachubę dla alergika. 
Kiedy ciało reaguje przesadnie Alergia pochodzi z greki: „allos” to inny i „ergon” to działanie. Alergia to nadmierna reakcja układu odpornościowego na zwykle nieszkodliwe i licznie występujące w środowisku substancje, zwane alergenami. U zdrowych osób alergeny nie powodują żadnych objawów. Natomiast układ immunologiczny alergików identyfikuje obce cząsteczki jako niebezpieczne dla zdrowia i podejmuje działania, chroniące organizm.

Uczulenie na psa: co to jest?

Określenie „alergia na psa” jest, rzecz jasna, potoczne, bo przecież nie na zwierzę jako takie organizm reaguje uczuleniem. Taki zwrot mógłby być prawdziwy co najwyżej w przypadku osób, które psów nie lubią i w przenośnym znaczeniu „alergicznie” na nie reagują. Wbrew powszechnemu przekonaniu to również nie uczulenie na sierść psa jest powodem reakcji alergicznych. Alergicy reagują bowiem nie na szatę zwierząt, lecz na pewne białka, które się w sierści zwierzęcia odkładają. Białka te występują przede wszystkim w naskórku, w wydzielinie gruczołów potowych i łojowych oraz w ślinie. W mniejszych ilościach alergeny znajdują się również w surowicy, moczu i kale psów. Poprzez dotyk – na przykład podczas głaskania, ale również w kontakcie z powierzchniami, gdzie pies przebywa - u osoby uczulonej dochodzi do reakcji alergicznej. Ponieważ niewielkie cząstki tych białek dostają się także do powietrza, osoby silnie uczulone, mogą odczuwać przykre reakcje organizmu nawet nie dotykając psa czy jego posłania.

Sznaucer na posłaniu
Sznaucery uważane są za rasę mało uczulającą, a ponieważ istnieje ich odmiana miniaturowa, średnia i olbrzymia, nadają się dla miłośników psów różnej wielkości


Suczki alergizują słabiej

Poszczególne rasy różnią się stężeniem alergenów. Samce wydają się alergizować silniej niż samice. Również starsze psy są silniejszym źródłem alergenów, bo z wiekiem ich skóra jest bardziej sucha, przez co gubią więcej naskórka. Również psy należące do ras śliniących się uczulają bardziej, np. boksery, dogi de Bordeaux , berneńskie psy pasterskie czy dogi niemieckie. Bodźcem wyzwalającym uczulenie jest najczęściej białko Can f1 (canis familiaris 1), należące do rodziny lipokalin i odpowiadające za 50-75% alergii na psa. Can f1 występuje w psiej ślinie i potrafi unosić się przez dłuższy czas w powietrzu. Ze względu na niewielki rozmiar lipokalina inhalowana jest do dróg oddechowych o wiele łatwiej i głębiej niż cząstki roztoczy kurzu domowego czy ziaren pyłku. Niektórzy ludzie są uczuleni tylko na samce i nie wykazują reakcji alergicznych na suki. Odpowiedzialne za taki stan rzeczy jest białko Can f5, czyli kalikreina wytwarzane w prostacie i wydalane przez naskórek lub mocz. Kastracja psa redukuje wytwarzanie tego alergenu. Do rzadziej uczulających substancji należą białka Can f2, Can f3, Can f4 i Can f6.
Dobrze wiedzieć Badania wykazały, że wszystkie rasy wydzielają białko Can f1, dlatego nie ma psów hipoalergicznych. Ilość alergenu nie zależy jednak od sierści, lecz od rasy, płci oraz cech indywidualnych każdego psa np. takich jak skłonność do rogowacenia naskórka. W obrębie tej samej rasy różnice w stężeniu Can f1 mogą być nawet czterokrotne.

Alergia na psa: objawy

Medycyna rozróżnia 4 rodzaje alergii: pokarmowe, kontaktowe, wziewne i iniekcyjne. Uczulenie na psa zaliczane jest typu alergii wziewnej – podobnie jak uczulenie na roztocza kurzu domowego, pyłki drzew czy pleśń. Osoby dotknięte alergią na psy najczęściej cierpią na dolegliwości dróg oddechowych, zwłaszcza błon śluzowych nosa lub spojówek oczu. Niektórzy ludzie reagują natychmiast, jeśli znajdą się w pobliżu psa. Inni dopiero po dłuższym kontakcie z czworonogiem lub podczas jego głaskania. Objawy alergii wziewnych są uciążliwe w codziennym funkcjonowaniu, a nieleczone uczulenie może prowadzić do rozwoju astmy oskrzelowej.

Objawy alergii na psa

Najczęstsze objawy alergii na psa to:

  • wodnisty katar
  • kichanie, często napadowe
  • łzawienie i zaczerwienienie oczu
  • kaszel
  • suchość w gardle i duszność
  • wysypka, świąd lub plamy na skórze
  • świąd nosa, spojówek, gardła i podniebienia


Szczególnie wrażliwe osoby reagują na alergeny:

  • zaburzonym zmysłem węchu i smaku
  • uczuciem zmęczenia
  • zapaleniem zatok
  • nudnościami i zawrotami głowy
  • problemami z zasypianiem i koncentracją

Objawy alergii na psa nie muszą wystąpić jednocześnie, ale nawet jeśli pojawiają się pojedynczo, mogą być bardzo uciążliwe. 



Przyczyny alergii

Podłoże występowania alergii nie jest do końca zbadane, ale nauka podaje trzy prawdopodobne przyczyny reakcji alergicznych: 


Poprawa warunków życia 

Poprawa warunków higienicznych doprowadziła do spadku chorób pasożytniczych, przed którymi broni nas układ odpornościowy. Spowodowało to osłabienie potencjału obronnego organizmu, który nie musi się sprawdzać tak często, jak kiedyś.


Zmiana trybu życia 

Nowe nawyki żywieniowe – pokarm wysoko przetworzony i konserwowany oraz obce dla danego regionu geograficznego alergeny, transportowane w produktach z całego świata – doprowadziły do deregulacji układu odpornościowego. Również barwniki odzieży, nadużycie lekarstw czy powszechne zastosowanie szkodliwych substancji chemicznych, m. in. zmiękczaczy czy utwardzaczy wydają się sprzyjać powstawaniu alergii.


Wpływ środowiska 

Zatrucie środowiska, nawozy mineralne, mikroplastik i inne negatywne konsekwencje rozwoju cywilizacji również odgrywają rolę w rosnącej liczbie chorób alergicznych. Dowiedziono tego na przykładzie cząsteczek sadzy z silników Diesla.


Po jakim czasie wychodzi uczulenie na psa?

Alergia na psa może zaatakować niespodziewanie i pojawić się nawet wtedy, jeśli przez długie lata obcowania ze zwierzętami nigdy nie reagowałeś na nie uczuleniem. Nagła alergia na psa może pojawić się u kobiet w ciąży z powodu zmienionej gospodarki hormonalnej. Ale praktycznie każdy z nas może w ciągu życia rozwinąć alergię na sierść psa. U osób uczulonych objawy alergii pojawiają się zwykle w ciągu godziny od kontaktu z psimi alergenami. Niektórzy ludzie pierwsze symptomy uczulenia zauważają dopiero po kilku godzinach, dlatego nie łączą objawów alergii z kontaktem z psem, szukając często innych przyczyn. Dotyczy to zarówno osób, które mieszkają z czworonogiem pod jednym dachem, jak i tych, którzy żyją bez zwierząt. Dzieje się tak ze względu na właściwości aerodynamiczne alergenów psa, które przez długi czas utrzymują się w powietrzu i przylegają do ubrań. W ten sposób ich wysokie stężenie występuje w szkołach, szpitalach, urzędach, sklepach i wszelkich innych miejscach publicznych. 

Testy na alergie i odczulanie

Jeśli masz podejrzenie alergii na sierść psa, możesz wykonać test skórny. W tym celu na wcześniej nakłutą skórę zostają nanoszone rozcieńczone wyciągi z rozmaitych alergenów zwierzęcych. Substancje odpowiedzialne za alergię powodują tzw. reakcję rumieniowo-bąblową w postaci niewielkiego zaczerwienienia w miejscu podania. Test ten nie jest jednak całkiem miarodajny, bo nierzadko ulega zafałszowaniu. Jeśli wynik wypadł niejednoznacznie, stosuje się test RAST, badający poziom immunoglobuliny skierowanej przeciw konkretnemu alergenowi. Podwyższony poziom IgE może świadczyć o alergii. Współczesna medycyna przewiduje również możliwość odczulenia człowieka na alergeny psa, ale efekty immunoterapii nie są tak dobre, jak w przypadku odczulania na inne alergeny, np. kurz czy pyłki. 
Ciekawostka Dokładna liczba alergików uczulonych na psa nie jest znana. Szacuje się, że w Europie Zachodniej aż 20% populacji wykazuje uczulenie na psa. Według badań polskich w naszym kraju alergia na psa dotyczy 8,6 % populacji.



Psy dla alergików: małe, średnie i duże rasy dla osób z uczuleniem

Istnieje kilkanaście ras, których potencjał alergologiczny jest mniejszy niż u innych.

Maly pies dla alergika

Rasy małych psów dla alergików to:

  • Bichon frise
  • Bolończyk
  • Coton de tulear
  • Gryfonik
  • Hawańczyk
  • Lhasa apso
  • Maltańczyk
  • Pinczer małpi
  • Pudel miniaturowy
  • Shih tzu
  • Sznaucer miniaturowy
  • West highland terrier
  • Yorkshire terrier

Maltańczyk na łące
Maltańczyki są bardzo popularne i rzadko uczulają

Średnie rasy „hipoalergiczne”


Do ras średnich nadających się dla osób uczulonych na psią sierść należą:

  • Basenji
  • Bedlington terrier
  • Border terrier
  • Cavalier King Charles spaniel
  • Irish Soft Coated Terrier
  • Irlandzki spaniel wodny
  • Lagotto romagnolo
  • Kerry blue terrier
  • Portugalski pies dowodny
  • Pudel średni
  • Samojed
  • Sznaucer średni

Duży pies dla alergika 

Duże psy dla alergików nie są już tak liczne jak małe. W gronie niealergicznych psów pokaźnych rozmiarów wymienić można:

  • Airedale terrier
  • Bouvier des flandres
  • Czarny terier rosyjski
  • Golden Doodle
  • Komondor
  • Labradoodle
  • Pudel królewski
  • Sznaucer olbrzymi


Psy dla alergika to również rasy pozbawione sierści:

  • Grzywacz chiński
  • Nagi pies peruwiański
  • Nagi pies meksykański
  • Amerykański terier bezwłosy
  • Łysy pies Khala



Uczulenie na psa u dziecka – co robić?

Jeśli u Twojego dziecka została stwierdzona alergia na psa, plany o czworonożnym dla niego przyjacielu powinieneś przesunąć na później. Może się bowiem zdarzyć, ze objawy alergii u dzieci są bardzo silne, a konieczność utrzymania higieny nie jest u maluchów łatwa do wyegzekwowania. Czasami alergia na psa mija samoistnie: dzieci uczulone na alergizujące białka psów niejako wyrastają z alergii. Możliwe jest też przeprowadzenie odczulania. 

Portugalski pies dowodny
Portugalski pies dowodny nadaje się również dla poczatkujących

Alergia na psa: leki i terapie

Medycyna konwencjonalna przewiduje w przypadku alergii na sierść zwierząt leki antyhistaminowe w postaci sprayu, kropli lub tabletek. Ponadto stosuje się aerozole do nosa udrażniające błonę śluzową, kortyzon i ß2-mimetyki wziewne. Medycyna naturalna natomiast nie tłumi objawów, lecz stara się zgłębić podłoże dolegliwości. Przyczyną pozornie nagłej alergii może być tzw. zespół nieszczelnego jelita (leaky gut syndrom). Wtedy to przez uszkodzoną błonę śluzową jelit, wprost do krwiobiegu przedostają się szkodliwe drobnoustroje, pasożyty, grzyby czy substancje odpadowe, które w zdrowym organizmie są niszczone przez układ odpornościowy. W diagnozie tej przypadłości pomaga szczegółowa analiza stolca. Na terapię składa się oczyszczanie jelit w celu odbudowy stabilnej flory jelitowej. W zwalczeniu alergii na psy stosowane są ponadto sole doktora Schüsslera, kwiaty doktora Bacha oraz terapie biorezonansowa.

Porady dla alergików na życie z psem

Aby zmniejszyć uciążliwe objawy alergii na psa warto trzymać się kilku zasad:

  1. Regularnie sprzątaj mieszkanie: Przynajmniej dwa razy w tygodniu odkurzaj i myj podłogi tak, aby wszystkie kąty były wolne od kurzu i włosów. Częściej również pierz pościel. Im mniej alergenów, tym rzadsze reakcje alergiczne.
  2. Wyznacz strefy tabu: Do sypialni i łazienki wstęp dla Twojego psa powinien być wzbroniony. Miejsce, w którym śpisz, powinno wolne od alergenów. Tabu może być także kanapa. 
  3. Częściej czyść tapicerkę i dywany: gromadzą się w nich sierść i naskórek psa, które mogą wywołać reakcje alergiczne. Innym rozwiązaniem może być sofa ze sztucznej skóry i rezygnacja z dywanów.
  4. Regularnie pierz psie rzeczy: alergeny gromadzą się zwłaszcza na legowiskach dla psów, kocach czy pluszowych zabawkach. 
  5. Kąp psa: Psy mieszkające z alergikami powinny być regularnie kąpane. Pozwoli to usunąć martwy naskórek i sierść. Użyj naturalnego szamponu, aby skóra i sierść Twojego psa nie zostały podrażnione
  6. Codziennie zmieniaj ubrania: sierść psa i jego naskórek gromadzą się również na ubraniach. Codziennie bierz prysznic i częściej rób pranie. Po każdym kontakcie z psem powinieneś także umyć ręce, aby alergeny nie przedostały się na twarz.
  7. Zadbaj o czyste powietrze: wietrzenie pomieszczeń i stosowanie nawilżanie w miejscach, w których przebywa pies, uwalnia powietrze od alergenów.




Podsumowanie

Nie ma ras hipoalergicznych i każdy pies, również nagi, z włosami czy bez podszerstka może być źródłem reakcji alergicznych. Potencjał alergiczny takich ras jest jednak dużo mniejszy. Uczulenie na psa może pojawić się u każdego, również u osób, którym czworonogi towarzyszą od lat. Pomocna może być w takich wypadkach wizyta u naturopaty, który zgłębi podłoże występowania alergii zamiast jedynie zaleczać jej objawy. Kilka prostych reguł obcowania z psami umożliwi również alergikom posiadanie wymarzonego zwierzaka.


"Psy dla alergików - pytania i odpowiedzi

1. Czy istnieją rasy psów całkowicie hipoalergiczne?

Nie ma ras psów w 100% hipoalergicznych. Niektóre rasy mogą jednak wywoływać mniej reakcji alergicznych dzięki specyficznemu rodzajowi sierści lub mniejszej ilości wydzielanych alergenów.

2. Jakie rasy psów są zalecane dla alergików?

Dla osób z alergią zaleca się rasy takie jak Bichon Frise, Pudel, Sznaucer, czy Maltańczyk, które są uważane za mniej uczulające.

3. Jak mogę zmniejszyć objawy alergii na psa w domu?

Regularne sprzątanie, utrzymanie psa z dala od sypialni, częste kąpiele zwierzęcia, i stosowanie oczyszczaczy powietrza mogą znacznie zmniejszyć objawy alergii.

4. Czy kąpanie psa pomaga w zmniejszeniu alergenów?

Tak, regularne kąpiele mogą pomóc w usunięciu martwej sierści i redukcji alergenów. Zaleca się używanie naturalnych szamponów, aby nie podrażnić skóry psa.

5. Czy kastracja psa ma wpływ na ilość alergenów?

Tak, kastracja może zmniejszyć ilość wydzielanych alergenów, zwłaszcza u samców, poprzez redukcję produkcji niektórych białek.

6. Czy możliwe jest odczulanie na alergeny psa?

Tak, współczesna medycyna oferuje możliwość odczulania, chociaż efekty mogą być różne w zależności od osoby. Warto skonsultować się ze specjalistą.

7. Co zrobić, jeśli moje dziecko jest uczulone na psa?

W takim przypadku należy rozważyć przesunięcie decyzji o posiadaniu psa na później, zastosowanie środków zmniejszających objawy alergii oraz skonsultowanie się z lekarzem w celu przeprowadzenia odpowiednich testów i ewentualnego odczulania.

Wyjaśnienie
Przedstawione tu treści służą wyłącznie celom informacyjnym. Nie stanowią one rekomendacji ani promocji opisanych lub wspomnianych metod diagnostycznych, leczenia lub leków. Artykuł nie gwarantuje kompletności ani aktualności, dokładności przedstawionych informacji. Artykuł w żaden sposób nie zastępuje profesjonalnej porady lekarza weterynarii i nie powinien być wykorzystywany jako podstawa do niezależnej diagnozy lub rozpoczęcia, modyfikacji lub przerwania leczenia jakiegokolwiek schorzenia zwierzęcia. Zawsze konsultuj się z lekarzem weterynarii, jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości dotyczące zdrowia Twojego zwierzęcia!